Wout Albers valt op als sociaal advocaat in Amsterdam. Na zijn rechtenstudie, tien jaar vrijwilligerservaring bij Amnesty International en periodes in Frankrijk en Colombia, startte hij zijn eigen praktijk, Taelman Advocaten, en sloot hij zich aan bij Lawyers for Lawyers. Als voorzitter van de focusgroep Latijns-Amerika houdt hij zich bezig met advocaten die worden bedreigd in bijvoorbeeld Colombia. We praten over de drang om het goede te doen en het jongleren van zijn praktijk, Lawyers for Lawyers en zijn eigen Global Justice Association.
Door: Koen Hoogendoorn
Wout spreek ik, op zijn verzoek, via het versleutelde programma Jitsi Meet. Hij is nog druk in de weer in zijn eigen praktijk als ik het gesprek en de camera aanzet. Al snel kom ik erachter dat dit ook niet anders kan in het geval van Wout. De combinatie tussen een veeleisende eigen sociale civiele procespraktijk, het opzetten van een alliantie van internationale advocaten Global Justice Association en het voorzitterschap van de focusgroep Latijns Amerika bij Lawyers for Lawyers vergt discipline, concentratie maar met name heel veel passie.
Passie komt de ambitieuze advocaat niet te kort. Waar dit begon? Wout voelde vanaf jongs af aan al een drang om mensen te willen helpen. Hij herinnert zich een gesprek tussen hem en zijn moeder toen hij acht jaar oud was, en op televisie mensen in nood zag. ‘Die mensen wil ik later helpen, met wat voor werk kan ik dat het beste doen?’ vroeg hij zijn moeder. ‘Politicus worden’, was het antwoord van zijn moeder. ‘Moet ik dan Politicologie studeren?’ vroeg Wout. ‘Nee, Rechten.’ Zo belandde Wout in de advocatuur, om mensen te helpen.
Op de eerste dag Rechtsgeleerdheid aan de Universiteit van Amsterdam raakte Wout direct betrokken bij Amnesty International. Hij blikt terug op een lift-actie in 2006 naar Wit-Rusland om te demonstreren tegen verdwijningen van de oppositie tijdens de landelijke verkiezingen, toen ook al met Lukashenko in hoofdrol. Hiermee belandde Wout zelfs uiteindelijk in het landelijke nieuws waar hij, door Lukashenko zelf, werd afgeschilderd als onderdeel van ‘Europese bezettingsmachten die Wit-Rusland infiltreren’. De drang naar het helpen van mensen, met soms enige rebelse karaktereigenschappen, leerde hij zichzelf derhalve al aan tijdens zijn studententijd. ‘Wij als Nederlanders worden geboren in een geprivilegieerde wereld. Alhoewel, ik heb moeite met het woord privilege omdat het voor mij een vanzelfsprekendheid zou moeten zijn dat er mensenrechten zijn die worden gehoorzaamd’, aldus Wout.
Lawyers for Lawyers was derhalve een logische vervolgkeuze als afgestudeerde jurist. Na zijn studie deed Wout eerst werkervaring op als jurist in de publieke sector. Nadat hij via een sabbatical in Colombia terecht kwam en daar Spaans leerde. Bij terugkomst in Nederland besloot hij zijn eigen sociale civiele proces praktijk te starten, Taelman advocaten, en zich aan te sluiten bij Lawyers for Lawyers. Wout had tijdens zijn periode bij Amnesty International al vaker gehoord van Lawyers for Lawyers. Toenmalig bestuurslid Adrie van der Streek nam Wout mee aan boord, en plaatste hem in de focusgroep Latijns-Amerika door zijn zojuist opgedane Spaanse taalvaardigheid.
Kort hierna werd hij voorzitter van de focusgroep Latijns-Amerika, wat hem via diverse waarnemingsmissies naar het continent bracht. Toevalligerwijs weer in Colombia, in dezelfde streek als waar hij tijdens zijn sabbatical verbleef. ‘Een waarnemingsmissie doen we ongeveer elke twee jaar om daar de advocaten te steunen. In Colombia verdwijnen bijvoorbeeld enorm veel mensen [red. in 2018 konden twee voetbalstadions gevuld worden aan vermiste personen] en er speelt van alles met drugsmaffia, de FARC en andere paramilitaire organisaties’, aldus Wout. Dit benauwende klimaat in Colombia zorgt ervoor dat advocaten moeilijk hun werk kunnen doen.
In Colombia waren er derhalve genoeg goede redenen voor een waarnemingsmissies: ‘Tijdens een waarnemingsmissie proberen we in acht dagen zoveel mogelijk te lobbyen met de lokale en nationale politiek om te zorgen dat advocaten meer bescherming krijgen’. Ondanks dat acht dagen kort lijkt, blijken de waarnemingsmissies het meest succesvol. ‘Het is ongelooflijk wat voor progressie we in zo een kort tijdsbestek kunnen boeken. ‘De auto’s met geblindeerde ramen en bodyguards vinden de advocaten daar minder belangrijk dan internationale aandacht, en dat kan door een publicatie of door face-to-face met de lokale politiek dit kenbaar te maken. Hierdoor werken waarnemingsmissies zo goed, doordat de Colombiaanse regering hierdoor weet dat wij toekijken’, aldus Wout.
In het gesprek tussen mij en Wout komt het onherroepelijk naar voren dat Wout een bovengemiddelde hoeveelheid energie heeft. Hij wijt dit aan het werk wat hij doet. ‘Geluk is het doen van werk wat je meer energie oplevert dan het je kost. Ik hoop dat ik de mensen die ik help net zoveel energie kan geven als zij mij geven’, besluit Wout Albers.
